| Titel/Regest |
Bernhardus Dei gratia Paderbornensis ecclesie episcopus universis presencia visuris seu audituris salutem in eo, qui est omnium vera salus. Noverint universi nobis ex veri"dica assertione et fidedignorum testimonio relatum existere dilectos nobis in Christo proconsulem, consules et universitatem opidanorum opidi nostri Soltkoten litteras ius municipale opidi sui predicti continentes per predecessores nostros ipsis traditas alias dum opidum ipsum per incendium consumptum fuerat casu infortuito amisisse quocirca nobis ex parte ipsorum extitit humiliter supplicatum, quatenus ius municipale eorundem innovare, specificare et declarare dignaremur. Nos igitur matura deliberatione prehabita eorum infortunio condolentes, considerata ipsius opidi et opidanorum nostrorum et ecclesie nostre utilitate de bona voluntate, pleno et expresso consensu honorabilium virorum prepositi, decani et capituli ecclesie nostre predicte salvis tamen in aliis nostris et ecclesie nostre necnon opidanorum ipsorum iuribus ius municipale dicto opido quoad infrascriptos articulos innovandum, specificandum ipsis opidanis et opido duximus et nichilominus declarandum. Inprimis videlicet, quod bona et res opidanorum in dicto opido decedentium proximior heres, quod proprie dat nogeste lif dicitur, sive infra opidum vel extra commoretur, recipiet sive tollet, ita sane, quod filius harwadia et filia exuvias, que gerade dicuntur, recipiet et si filius non fuerit filia recipiet utrumque et econverso. Si vero filii et filie dictis decendentibus non fuerint, fratres et sorores eodem modo recipient harwadia et exuvias. Quodsi filii et filie fratres aut sorores superstites non fuerint, extunc proximior heres sive de masculina sive de feminina linea descendens modo consimili, ut predicitur, ea tollet. Hanc tamen gratiam ad homines nobis et ecclesie nostre maiori aliisque ecclesiis et subditis nostris iure servili pertinentes volumus non extendi. [...]†s heres aut successor legitimus infra vel extra opidum superstes fuerit, extunc res et bona defuncti debebunt ibidem de scitu nostri iudicis et consulum per annum et sex ebdomadas, quod proprie jar unde dagh dicitur, in iudicio fideliter conservari. Et si interim nullus heres vel successor legitimus comparuerit, extunc rebus et bonis talibus in tres partes divisis nos aut successores nostri talium bonorum et rerum relictorum duas partes percipiemus et consules pro emendatione opidi tollent et percipient unam partem. Pro hac gratia a predecessoribus nostris opidanis predictis concessa et per nos, ut predicitur, innovata de quolibet homine utriusque sexus annos discretionis habente, qui sulfmundich in vulgo dicuntur, decedente sex denarios monete legalis iudici auf officiato nostro ad nostros vel successorum nostrorum usus sine difficultate qualibet dari debent. Preterea si quis opidanorum convicaneo [?] suo infra ipsum opidum edificia vel sepes faceret, baculos, qui pal dicuntur, incuderet vel structuras alias obnoxias vel importunas in nimia propinquitate alii vel aliis erigeret et super huius facto querele moverentur et si tribus edictis monitus talia edificia, sepes, baculos, qui pal dicuntur, et structuras deponere recusaret, extunc iudex noster cum consulibus ea deponi facient et excedens in omnem eventum. Talem excessum nobis, successoribus nostris et iudici nostro cum quinque solidis dicte monete legalis tantum tenebitur emendare. Est etiam adiectum, quod de bonis, domibus aut areis ibidem, in quibus opidani ab antiquo ius municipale habuerunt ab extraneis seu aliis personis quibuscumque seu cuiuscumque condicionis emptionis seu alio quovis titulo iam comparatis aut in poste"rum comparandis, dicti opidani ius municipale suum requirere et licite recipere poterunt et id pacifice retinebunt, areis tamen prope molendinum nostrum situatis per nos pro allodio nostro et habitatione nostra comparatis hinc inde exceptis, quas cum aliis areis et mansionibus ab antiquo per predecessores nostros exemptos, in quibus dicti opidani nullum ius municipale a retroactis temporibus habuerunt, de iure et onere municipali immunes, liberos habere volumus et exemptos. In cuius rei testimonium nostrum et dicti capituli nostri sigilla presentibus litteris sunt appensa. Et nos prepositus, decanus et capitulum ecclesie Paderbornensis in signum nostri consensus et voluntatis circa premissa omnia intervenientur atque in evidens testimonium omnium premissorum sigillum nostrum duximus presentibus literis apponendum. Datum anno Domini Mo CCCXL. |
| Formalbeschreibung |
Ausf., Perg. mit Löchern (Schrift tw. verl.), Lat. - Siegel anh.: 1) Bischof Bernhard von Paderborn, verl., 2) Domkapitel Paderborn, verl. - Rückseite: Privilegium Episcopi Bernhardi p[...] [17. Jh.];
Vorderseite: Bernhardus Episcop. Paderbornensium anno 1340 [19. Jh.]
Abschrift: 17. Jh. StA Münster, Fst. Paderborn (2); StadtA Salzkotten: Stadtbuch Salzkotten, Bl. 36, Nr. 17; Auszug: INA III 1, S. 195 f; Regest: Stolte S. 156f. |
Suche DWUD 
früher
|
später
Verein für Geschichte und Altertumskunde Westfalens, Abteilung Paderborn e. V. 
Stöwer, Ulrike (Bearb.) | Das Archiv des Vereins für Geschichte und Altertumskunde Westfalens, Abteilung Paderborn e.V. | Nr. 097, S. 79-81 
zurück
